επίκομος

(I)

ἐπίκομος, -ον (Α)

αυτός που τρέφει πλούσια κόμη, που έχει πλούσια, ωραία μαλλιά.

————————

(II)

ο

φυσιολ. όρος που δηλώνει την ύπαρξη ενός δεύτερου παραπληρωματικού κεφαλιού που η κορυφή του είναι ενωμένη με το κυρίως κεφάλι τού τέρατος.